Miska chemii na śniadanie

Moja rodzinka uwielbia płatki śniadaniowe!

Zimową porą pochłaniają szalone ilości owsianki, ale to zimą, zrozumiałe!

Gdy nadchodzą cieplejsze pory roku, jakoś ciągnie ich w stronę lżej wyglądających płatków śniadaniowych.

Kukurydziane, pszenne, ryżowe.

Z owocami suszonymi bądź świeżymi.

Takie zdrowe!

Czy na pewno?

Zacznijmy od tego czym są płatki.

Takie cieniutkie ciasteczka z mąki.

Właściwie tyle.

Tylko dlaczego skład rozciągnięty jest do niemożliwości i zawiera cuda i wianki?

Tłuszcze, utwardzacze, przeciwzbrylacze, kolorowacze...

Przecież to tylko płatki!

Postanowiłam przeprowadzić test i sprawdzić czy rzeczywiście do wyprodukowania moich ulubionych płatków - pszennych, potrzebna jest aż taka bateria produktów.

Przy okazji pieczenia pizzy i kilku łachotek, wykorzystałam ciepełko pieca, żeby mój test przeprowadzić.

Płatki pszenne produkcji własnej.

Skład:

- mąka pszenna razowa,

- woda.

- papier do pieczenia.

Efekt:

Ktoś może powiedzieć, że nie są pięknie owalne, No nie są.

Jak smakują? Wyśmienicie!

Syn mój zakrzyknął : Mama, jak ze sklepu!

Przyjęłam to za komplement.

Pochłonęłam z kozim mleczkiem.

Chrupiące...

Pyszszszne...

Idąc za ciosem ugniotłam, tym samym sposobem kukurydziane i owsiane.

Te ostatnie z osobiście mielonej mąki!

Narybek mój kochany, ten młodszy, uwielbia płateczki cynamonowe.

Ilość cukru (nie wspominając reszty) w nich zawarta przyprawia o drżenie zębów!

Nie trzeba było długo czekać, skoro wyszły zwykłe płatki, to czemu nie smakowe?

To jedziemy!

Do mąki pszennej razowej dodałam cynamon, trochę cukru i serwatkę (pozostałość po robieniu koziego serka). Tak jak poprzednie wrzuciłam na papierze do pieczenie, do pieca.

Po 10 minutach miałam pyszne cynamonki!

Teraz mogę ze spokojem i czystym sumieniem wrzucać dzieciarni na miseczki mówiąc, że to zdrowe!

Smacznego!